Κριτικές Παράστασης


*      Υποψηφιότητα της Δήμητρα Σύρου για το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη», καλύτερης ερμηνείας 2010

*      Γρηγόρης Ιωαννίδης – Ελευθεροτυπία
«Μεταξύ αγιοποίησης και ντοκουμέντου.»
    
*      Στέλιος Κούλογλου – tvxs.gr
«Μια θαυμάσια Rachel Corrie στο Νέο Κόσμο.»
«Μια από τις καλύτερες στιγμές του πολιτικού θεάτρου στην Ελλάδα.»

*      Ιωάννα Μπλάτσου – Καθημερινή
«Οι γυναικείες ερμηνείες της σεζόν.»
«Ρεσιτάλ υποκριτικής σε απαιτητικούς ρόλους που σημάδεψαν τη θεατρική χρονιά από 15 + 2 κορυφαίες ηθοποιούς.»

*      Έφη Μαρίνου – Ελευθεροτυπία
«Η ιστορία μιας θυσίας – Αντιπολεμικό μανιφέστο. Η Δήμητρα Σύρου είναι αποκαλυπτική στο ρόλο της Ρέιτσελ»

*      Γιώργος Βιδάλης – Ελευθεροτυπία
«Το όνομά μου είναι μνήμη.»
«…σε ρεαλιστική κι απέριττη σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου…»



*      Αστερόπη Λαζαρίδου - Το Βήμα της Κυριακής
«Ακτιβισμός σημαίνει φως.»
«…μια ενσάρκωση που ώρες ώρες θυμίζει μετενσάρκωση.»

*      Αστερόπη Λαζαρίδου - Το Βήμα 
«Από την Άννα Φρανκ στη Ρέιτσελ Κόρι.»

*      Δημήτρης Πετιμεζάς - SevenArt
«Η σκηνοθέτρια, Μάνια Παπαδημητρίου, έκανε πράξη την τραγωδία στην πιο καθαρή της μορφή.»

*      Στέλλα Χαραμή – Ελεύθερος Τύπος
«Η Μ. Παπαδημητρίου επενδύει στην ιστορία της Ρέιτσελ αλλά δεν εστιάζει «στην ταύτιση με το πρόσωπο όσο στη σημασία των λόγων και των έργων της». Για να το πετύχουν σκηνοθέτις και ηθοποιός επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα αφηγηματικό τοπίο, μιμούμενες σχεδόν τους κανόνες του αρχαίου δράματος. Επικουρικά, εισάγουν ένα δεύτερο πρόσωπο επί σκηνής, την ηθοποιό Μάρω Αγρίτη, που επιτελεί ρόλο ενδιάμεσου μεταξύ ηρωίδας και θεατών. Με τη βοήθεια των κειμένων της Ρέιτσελ η Δήμητρα Σύρου κατορθώνει να υπερνικήσει με αξιοσημείωτο πάθος το μιθριδατισμό του θεατή σε τραγικές διηγήσεις εμπόλεμων ζωνών.»

*      Ιωάννα Μπλάτσου – protagon.gr
«…θα χαρώ πολύ αν αυτή η νέα ηθοποιός με τη χαρακτηριστική σκηνική ευαισθησία και τα πυρακτωμένα μάτια τιμηθεί με το επερχόμενο Βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Της αξίζει.»

*      Κατερίνα Σφοντούρη - in2life
«Θεατρικό μανιφέστο για την ειρήνη.»
«Ικανό να συγκινήσει ακόμη και τους πιο «σκληρούς» θεατές, το έργο είναι «γροθιά στο στομάχι»

*      Ειρήνη Σαγιά – Ποντίκι Art